گشایش در کارها

((سبحان الله یا فارِجَ الهَمّ و یا کاشفَ الغَم فرِّجْ هَمّی یَسِّرْ امری و ارحَمْ ضعفی و قِلةَ حیلتی و ارزُقنی من حیث لا اَحتَسِبُ یاربّ العامین))

منزه است خداوندی که بر طرف کننده غم ها است. 

غم و مشکل من را برطرف کن، بر ضعف و کمی چاره ام، رحم کن و مرا از جایی که گمان نمی کنم روزی ده، ای پروردگار جهانیان.

حضرت محمد (ص) فرمودند : 

هرکس مردم را از این دعا با خبر کند در گرفتاریش گشایش پیدا می کند.

التماس دعا

خدا آناً داغونت میکنه

استاد پناهیان:

یک ذرّه، یک صدهزارم درصد، یک میلیاردم در دلت عُجب بیاید، خدا آناً داغونت می‌کند. هرکی می‌خواهی باشی باش. اصلاً و ابداً شوخی ندارد. مهمترین مراقبت اولیاء خدا از عجب است. بلافاصله بعد از عجب خطا می‌کنی، بلافاصله بعدش...، یک چیزهایی می‌شود، خطاهای فاحش. بعضی‌ها می‌گویند در عرصۀ سیاست چرا بعضی‌ها یک دفعه‌ای یک خطاهای خیلی گُنده‌ای می‌کنند. ما قاعده‌اش را در کتاب‌ها خواندیم، حتماً یک جایی یک گوشه‌ای دلش به عُجب رسیده.

من دارم به شما می‌گویم خدا رحم ندارد سرِ عُجب. آن رحم خدا برای بخشش گناه‌های دیگر است. داستانش را می‌دانید طرف همراه عیسی‌بن مریم می‌خواست برود، بعد رسیدند به آب، آمدند از آب رد بشوند، گفت آقا! من که نمی‌توانم رد بشوم، گفت توکل کن به خدا رد می‌شوی؛ بگو خدا همه چیز دست اوست، رد می‌شوی. یک توکل عمیقی کرد، آمد با ایشان، آمد روی آب، مثل حضرت عیسی‌بن مریم. وسط‌های آب گفت [ولی ما هم آمدیم ها!] شالاب افتاد تو آب. خدایا دارد می‌میرد طرف، حالا رحم کن, بعداً می‌زنی؛ نه! ما سرِ این چیزها شوخی نداریم. یک ذرّه، فوری، اصلاً اثرش می‌آید. اگر خواستید یک چیزی را خیلی مراقبت بکنید، نفس‌تان حال نیاید سرِ؟ عُجب. من کسی هستم ها! آقاجان! خلاصه‌اش کنم، خدا حاضر است گناه بکنی، با گناه سیاه بشوی، می‌فرماید بعد پاکش می‌کنم، ولی با عُجب حاضر نیست سیاه بشوی.

منبع:

yaali.blog.ir

چرا زمان ظهور مشخص نشده است؟؟

در هیچ روایتی زمان ظهور مشخص نشده است. اهل بیت(ع) هم خودشان زمان ظهور را اعلام نکردند و هم فرمودند هیچ کس حق مشخص کردن زمان را ندارد.

اینجا سوال پیش می آید که چرا؟

چرا باید زمان ظهور نامعلوم باشد؟

در اینجا سه دلیل مطرح می شود:

1- در حدیثی از امام جواد(ع) آمده است که اگر زمان ظهور مشخص می شد، شیعیان ما قصیح القلب می شدند. چرا این را گفتند؟ چون مثلا اگر بگویند امام زمان 2000 سال دیگر می آیند، خوب همه شیعیان ناامید می شدند. مثلا اگر به شیعیان در همان ابتدای شروع غیبت میگفتند امام 1000 سال دیگر هم نمی آید، آیا شیعه ای باقی می ماند؟ نه! شیعه حتما از بین می رفت. و میگفتند چطور طاقت بیاوریم؟ 

امام جواد میفرمایند : به شیعیان بگویید انشالله ظهور سریع و نزدیک است تا قلب مردم نا امید نشود.

2- دلیل دوم اینست که مزه ی انتظار به معلوم نبودن ظهور است. اگر زمان معلوم بود، دیگر انتظار مزه نداشت. مثال های دیگری از ندانستن و انتظار هم وجود دارد مثل زمان مرگ انسان یا زمان قیامت یا شب قدر

زمانها مشخص نشده تا ما هر لحظه آماده باش باشیم.

پس مشخص نبودن به نفع خود ماست تا همیشه آماده باشیم. خیلی وقتها مخفی بودن باعث میل بیشتر مردم می شود.

مثلا فرض کنید روایتی داشتیم که می گفت امام مهدی 3000 سال بعد ظهور می کند، آیا دیگر کسی زحمت می کشید؟ همه میگفتند چه تلاش کنیم چه نکنیم، ظهور 3000 سال دیگر است.

3- جواب سوم و مهمترین جواب هم اینست که:

روایت است که اصلا نمی توان برای ظهور وقت معلوم کرد و ظهور وقت بردار نیست! این یعنی چه؟ با یک مثال ساده توضیح می دهیم. مثلا در زمان کودکی به ما می گفتند هر موقع 5 تا 20 گرفتی به تو جایزه می دهیم. یعنی جایزه گرفتن بستگی به خودت دارد. جایزه آماده است، فقط تو 20 بگیر. حالا ما مدام از خدا و اهل بیت زمان ظهور را می پرسیم، در حالیکه این زمان دست خود ماست. هر وقت 20 هایمان را آوردیم آقا می آید.

ای عاشقان امام زمان! امام زمان آمدنی نیست، بلکه آوردنیست.

ما باید برویم دنبال حضرت!

ما موثریم در ظهور..

حدیث است که می گویند: "مثل الامام کمثل الکعبه؛ تؤتی و لا تأتی" امام مثل کعبه است، مردم میروند سراغ کعبه، کعبه که سراغ مردم نمی رود.

سخنرانی آنلاین استاد حسین پور- 17 آبان 91- جلسات آنلاین مهدویت

آزادی بعد از ظهور حضرت(عج)

ما اگر از وضع خودمان راضی باشیم و یک تغییر فرمی مختصر را تقاضا بکنیم دیگر منتظر چه باشیم ؟ تعارف می کنیم . مثل اینکه میهمان می خواهد بیاید و میهمانی است که خودش را دعوت کرده است و می گوییم : بله بفرمایید . پیامبران وامامان خبر داده اند که میهمانی برای شما خواهد آمد . ما هم میگوییم : بله ما منتظر هستیم . تشریف بیاورند . نه التهابی و نه سوزی . ما باید اقدام کنیم و مقدمه ی آن این است که ما منتظر باشیم . اگر منتظر هستی باید اقدامت مثل اقدام یک منتظر باشد .

خیلی ها از جامعه ی حضرت می ترسند . آدمها دوست دارند آزادی داشته باشند و فکر میکنند اگر این حکومت مقتدر دین تشکیل بشود ، بعد اینها دیگر نمیتوانند نفس بکشند . امکان گناه کردن ندارند . بعضی ها فکر میکنند تنگناهایی ایجاد می شود ...

 این آخرین سخنرانی حضرت زهرا در باره حضرت علی (ع) به مردم مدینه است . می فرماید : از امیر المومنین نترسید . به دین داری خودش نگاه نکنید . او شما را آرام به سرچشمه می رساند . بگونه ای شما را هدایت میکند که شما اصلا حس نمیکنید کسی شما را هل داد یا فشاری بر شما وارد نخواهد آمد. و آنچنان شما را سیراب میکند مثل کسی که مشک آب را می خورد و آن را هم به سر و رویش بریزد . این جوری شما را سیراب می کند . ما هنوز به نقطه ی آغازین انتظار که باید در وجود ما شکل بگیرد نرسیده ایم . البته کلیاتی گفته شده است؛ امنیت و برکت زیاد است ، معنویت و عقلانیت زیاد است . مردم فکر میکنند این ها بصورت معجزه آسا این طوری می شود . آدمها صبح بلند می شوند و می گویند : من چقدر علاقه به نماز دارم . یا آدمها با دشمنانشان دوست میشوند!  و همه منتظر کسی هستند که براسب سفیدی سوار باشد و بیاید و معجزه آسا همه چیز را حل کند!!  این اتفاق روز قیامت می افتد وقتی که ما به بهشت می رویم . اینجا دنیا است و یک روندی دارد . خوب بودن روندی دارد و ثبات این خوب بودن روندی دارد . تکامل انسانها در جامعه روندی دارد که آن روند همین ساز و کار تربیت است . این ها می خواهند سر این ساز و کار صحبت کنند که بتوانیم همین الان هم به آن سمت حرکت بکنیم ، تلاش و تکاپو بکنیم ، اینکه می گوییم استقلال آدمها را حفظ کنیم و مزه ی آزادی و انتخاب را بچشند ، رعایت این استقلال با آن بی تفاوتی غرب فرق میکند . این فضای آزاد با فضای آزاد غرب که تحمیل علاقه است نه آزادی فرق می کند . شما نمی توانید تصاویر بد به جوان نشان بدهید و تصویر مسجد را هم نشان بدهید و بگویید : هر کدام را می خواهید انتخاب کن . شما بنیان شهوانی او را به بردگی کشیده اید بعد می گویید : آزاد هستی انتخاب بکن؟؟!!  این فضا در جامعه ی مهدوی نیست . مردم واقعا آزاد هستند که بین خدا و خودشان انتخاب بکنند . واقعا آزاد هستند که کدام مراتب بهشت را انتخاب بکنند . هیچ کس چیزی را به آنها تحمیل نخواهد کرد . نه کفر و نفاق میتوانند چیزی را به کسی تحمیل بکنند نه امام زمان تحمیل می کند .  

آنجا نه کسی آدمها را فریب می دهد نه کسی بدی را به آدمها تحمیل میکند و حضرت هم بنا ندارند خوبی را تحمیل کنند . آدمها با عشق و لذت خوب میشوند...

"چکیده ای از سخنان استاد پناهیان در برنامه سمت خدا، شبکه 3 سیما-خرداد 89"