کربلا با من چه کردی این چنین مجنون شدم؟؟...

نمی دونم شما درمورد کاروان پیاده روی کربلا چیزی شنیدید یا نه. کاروان دانشجویی که دوبار توی سال میبره کربلا؛ نیمه شعبان و اربعین.

پارسال می خواستم برای اربعین اسم بنویسم اما دیر شد و نتونستم.

اما به لطف خدا امسال برای نیمه شعبان اسم نوشتم.

امسال بچه ها خیلی استقبال کرده بودند. و بخاطر همین  تعداد زیاد متقاضی، قرار بود بین واجدین شرایط قرعه کشی کنن.

چقدر سخت بود انتظار برای جواب قرعه کشی....حدود یک ماه طول کشید تا نتیجه ها اومد.

و وقتی نتیجه ها اومد...

باز هم ...

اسمم در نیومد...

و باز از لیست خط خوردم...

...

.......

اما...

اما حسین جان، ای تمام هستی ام و ای خون جاری در رگهایم...

باز به عشق دیدار ضریحت زندگی خواهم کرد.

آقای من آنقدر صبر میکنم، آنقدر التماس میکنم تا مرا هم به حضور بپذیری.

و باز دلم را خوش میکنم به این سخن استاد (آیت الله دستغیب) که فرمود: "همیشه مؤمن در برابر بلاها پایداری میکند و از پا نمی افتد چون دانسته است که آن بلا را حکمت است که به نفعش تمام می شود و به خدایش امیدوار است که آنرا برطرف سازد یا در برابر تلافیهائی کند که آن رنج در برابرش چیزی نباشد".

آری آقای خوبم... ندیدن شش گوشه ات چیزی کم از بلا ندارد.

اما خدایا! بعید می دانم این بلا تلافی ای جز کربلا داشته باشد...

***

اگر شما هم دلتون برای حرم تنگ شده و هنوز قسمت نشده شش گوشه آقا رو ببینید، حتما این مداحی رو گوش بدید...                                                    من یه نوکرم

متن مداحی در ادامه مطلب...

معجزه ی نماز شب

آیت الله قاضی (رحمه الله)

دنیا میخواهی نماز شب بخوان

آخرت میخواهی نماز شب بخوان

رسول خدا (ص):

هنگامی که بنده از رختخواب (نرم و) لذیذ بر میخیزد در حالی که خواب چشمانش را فراگرفته است، تا با خواندن نماز شب خشنودی خدا را فراهم کند، خداوند به وجود او بر ملائکه مباهات نموده و میفرماید: آیا نمی بینید که بنده ام از رختخواب لذیذ برای خواندن نمازی که بر او واجب نکرده ام، برخاسته است ؟ گواه باشید که من او را آمرزیدم.  (وسائل شیعه ج 8 ص 157)

امام صادق (ع):

هیچ عمل نیکی که بنده آن را انجام می دهد نیست، مگر آن که در قرآن ثواب آن مشخص شده است، به جز نماز شب ، که خداوند به لحاظ عظمت ارزش آن ، ثواب آن را مشخص نساخته .

امام صادق (ع):

از شیعیان ما نیست ، کسی که نماز شب نخواند. (وسائل شیعه ج8 ص 162)

yaali.blog.ir

این مشکل خداس!

 گاهی اینقد مشغلم زیاد میشه که سرتاسر وجودم پر میشه از استرس. انگار میخکوب میشم و نمیتونم کاری بکنم...

راه های مختلفی رو برای کم کردن استرس امتحان کردم کارایی مثل نفس عمیق کشیدن،تا 10 شمردن یا کارایی مثل فشار دادن یک شیء!!  اما هیچ کدوم نتیجه نداد. تا اینکه بالاخره یه راهکار عالی پیدا کردم! 

زمانیکه پر از استرس کارای نکرده هستی یا اینکه میترسی کارا خوب پیش نره، یه دیوار پیدا کن و پشتتو تکیه بده بهش...  به آسمون نگاه کن و تو دلت آروم بگو:

"بل الله مولاکم و هو خیر الناصرین"

و بعد لذت ببر از اینکه کسی هست تا همه کارارو درست کنه..

من که خیلی راحت میشم. انگار من فقط باید کارو انجام بدم بقیش به من هیچ ربطی نداره. این مشکل خداس پس لازم نیس غصه بخورم یا استرس بگیرم!

برگی از قرآن

مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِکِینَ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْکُم مِّنْ خَیْرٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَاللّهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ

نه کسانى که از اهل کتاب کافر شده‏اند و نه مشرکان [هیچ کدام] دوست نمى‏دارند خیرى از جانب پروردگارتان بر شما فرود آید با آنکه خدا هر که را خواهد به رحمت‏خود اختصاص دهد و خدا داراى فزون‏بخشى عظیم است

آیه 105 سوره بقره

و برای سومین بار در صف میزبانان گل بی نشانی بودم...

با اینبار میشه سه بار... دیشب برای سومین بار در صف میزبانان شهید گمنام بودم

اولین بار دبیرستانی بودم. سال آخر دبیرستان و تقریبا روزهای آخر مدرسه 3 شهید گمان رو آوردند. حس عجیبی بود. نمیدونستم چیکار باید بکنم. فقط یادمه یه جمله کوتاه روی تابوت یکیشون نوشتم: "اون بالا، شفاعت ما رو هم بکنید". یک چیزی درونم می گفت انگار مدیونشون هستم. 

بار دوم دانشگاه اصفهان که بودم 5 تا شهید گمنام آوردند. غوغایی بود. شهدا همونجا دفن شدند. یادمه تقریبا هر دو هفته بهشون سر میزدم. خیلی دوستشون داشتم. انگار اومده بودند تا کار قبلی ها رو تموم کنن.

و امسال توی دانشگاه یزد... یک شهید، بدون هماهنگی قبلی، و بعد از تئاتر حضرت رقیه و زینب اومد... صحنه خرابه های شام رو درست کرده بودند و سر بریده و رقیه 3 ساله... بعد از اینها شهید اومد و او برای من کامل کننده مسیر 8 شهید قبلی بود. از دیشب یه حس آرامش عجیبی دارم. مدت ها بود حسرت کربلا به دلم مونده بود. اما توی مراسم احساس کردم رفتم کربلا.

خدایا با تک تک سلولهای بدنم و با جزء جزء جوارحم فریاد میزنم که عــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاشقتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم

 و شرمنده و شرمنده و شرمنده 

دعای امام زمان(عج) در حق شیعیان

آن سجاده نشین آستان حضرت دوست، دست‌های خواهش را گشوده و برای من و تو این چنین خواسته است:

«یا نُورَالنُّورِ یا مُدَبِّرَ الاُْمُورِ یا باعِثَ مَنْ فِی القُبُورِ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَاجْعَلْ لی وَلِشیعَتی مِنَ الضّیقِ فَرَجاً وَمِنَ الْهَمِّ مَخْرجاً وَاَوْسِعْ لَنَا المَنْهَجَ وَاطلق لَنا مِنْ عِنْدِکَ ما یفَرِّجُ وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ یا کَریم»

ای روشنایی نور،‌ای تدبیر کننده کارها،‌ای زنده کننده مردگان، بر محمد و خاندان او درود فرست و برای من و شیعیانم در تنگناها گشایشی قرار ده و از غم و اندوه راه چاره‌ای باز کن و راه هدایت را بر ما وسعت بخش و راهی که در آن گشایش ما است به روی ما بگشا و آنچنان که تو شایسته آن هستی با ما رفتار کن‌ ای کریم.»

 منتخب الاثر، فصل 10، باب 7، ش 6، ص 658

وقتی امام زمان(عج) اینطوری برامون دعا میکنه، من یکی که خیلی نگرانی و استرسم کم میشه! شما چطور؟؟

زمزمه ای خدایی(فرازی از دعای کمیل)

فَإِلَیْکَ یَا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهِی وَ إِلَیْکَ یَا رَبِّ مَدَدْتُ یَدِی‏، فَبِعِزَّتِکَ اسْتَجِبْ لِی دُعَائِی وَ بَلِّغْنِی مُنَایَ وَ لاَ تَقْطَعْ مِنْ فَضْلِکَ رَجَائِی،‏

اینک من به دعا رو بسوى تو آوردم و دست حاجت به درگاه تو دراز کردم، پس به عزت و جلالت قسم که دعایم مستجاب گردان و مرا به آرزویم (که وصال توست) برسان و امیدم را به فضل و کرمت ناامید مگردان

وَ اکْفِنِی شَرَّ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنْ أَعْدَائِی‏، یَا سَرِیعَ الرِّضَا اغْفِرْ لِمَنْ لاَ یَمْلِکُ إِلاَّ الدُّعَاءَ،

و از شر دشمنانم از جن و انس کفایت فرما، اى که از بندگانت بسیار زود راضى میشوى ببخش بر بنده‏اى که بجز دعا و تضرع بدرگاهت مالک چیزى نیست

فَإِنَّکَ فَعَّالٌ لِمَا تَشَاءُ یَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفَاءٌ وَ طَاعَتُهُ غِنًى‏، ارْحَمْ مَنْ رَأْسُ مَالِهِ الرَّجَاءُ وَ سِلاَحُهُ الْبُکَاءُ،

که تو هر چه بخواهى میکنى اى که نامت دواى دردمندان و یادت شفاى بیماران است و طاعتت بى‏نیازى از هر چه در جهان، ترحم کن به کسى که سرمایه‏اش امید به توست و اسلحه‏اش گریه است

یَا سَابِغَ النِّعَمِ یَا دَافِعَ النِّقَمِ یَا نُورَ الْمُسْتَوْحِشِینَ فِی الظُّلَمِ یَا عَالِماً لاَ یُعَلَّمُ‏، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ‏،

اى بخشنده کاملترین نعمت اى دفع کننده هر بلاء و مصیبت اى نور دلهاى وحشت زده در ظلمات (فراق) اى داناى علم ازل تا ابد بى‏آموختن، درود فرست بر محمد (صل الله علیه و آله و سلم ) و آل محمد (علیهم السلام ) و با من آن کن که لایق حضرت توست

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ الْمَیَامِینِ مِنْ آلِهِ (أَهْلِهِ) وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً (کَثِیراً)

و درود و رحمت خدا بر رسول گرامیش و امامان با برکات از اهل بیتش و سلام و تحیت بسیار بر آن بزرگواران باد.

التماس دعا