انتظاری آستانه ای

-بابا بی خیال حالا نزدیک امتحانها ببین  فلانیاز سالن مطالعه بیرون نمیاد مگه نمی خواستی معدلت ...ولی  ممکنه از این فرصتها رو دیگه گیر نیاریا مگه نمی خواستی خودت بفهمی می تونی همه سوالایی که برات پیش اومده رو جوابشو پیدا کنی  این فرصتو از دست نده ...

آخرین باری که شاهد این دعوای ذهنی بودم  توی اتوبوس بود داشتم می رفتم پاسگاه زید تو راهیان نور که عزمم جزم کردم که به این دعوا خاتمه بدم... برای کلاس های مهدویت ثبت نام کردم  ...گذشت تا رسید به اولین آدینه...

وقتی به محل برگزاری رسیدم از دلم خواستم که نگاه کنه .. 

خادمایی که صاحبشون ,حرفشون و دلشون رنگ مهدی داشت و

دلهایی که با هزار سوال وبا هزار امید اومده بودند ...

شاید آنها هم می خواستند که دلی پیدا کنند به وسعت همه آنهایی که موعود زیر برگه ی خادمیشون رو امضا کرده بود .

حالا این دلها بودند که باید جلایشان می دادیم ...

گامهایم محکم تر برداشته می شدند طنین اللهم عجل کار خودشو کرد آنها هم انگار فهمیده بودند که صاحبخانه کیست

چرانیاز داریم به معارف مهدویت ؟ ...حرکت تکاملی انسان...  مهدویت یعنی چی ؟...

و خیلی سوالهای دیگه که تو این جلسه پاسخ داده شدند

شما چی؟ به چند تا از جواب سوالاتون رسیدین... سوالایی که  ازتون می پرسیدند و انتظار داشتند که به عنوان یه بچه مسلمون  جواب بدبن و اگه نمی دونستین متهم میشدین به اینکه نمی دونین منتظرچی هستین و این نمکی  میشد بر آتش دلتان و برا همین هم تصمیم گرفتین که بیشتر آقا رو بشناسین

حالا با هر تلنگری که آمدی  قدمت روی چشم ولی بیا دلمان را آستانه ای کنیم  رنگی بزنیم از جنس انتظار ؛انتظاری آستانه ای

پس بده دلت را دست صاحبخانه تا آستانه ای  جلایش دهد.

یا علی

یا مهدی ادرکنی