امام حسین (ع) را بعنوان خوارج کشتند!

امام حسین (ع) را بعنوان خوارج کشتند!

خارجی معنایش این نیست که اینها از کشورِ خارج آمده اند. آن زمان، اصطلاح خارجی به معنای امروز به کار نمی رفت. خارجی یعنی جزو خوارج. یعنی خروج کننده. در اسلام فرهنگی است مبتنی به اینکه، اگر کسی علیه امام عادل خروج و قیام کند، مورد لعن خدا و رسول و مؤمنین و نیروهای مؤمنین قرار می گیرد. پس خارجی یعنی کسی که علیه امام عادل خروج می کند. لذا، همه مردم مسلمان، آن روز از خارجیها، یعنی خروج کننده ها، بدشان می آمد.

در حدیث است که «من خرج علی امام عادلٍ فدمهُ هدر» کسی که در اسلام، علیه امام عادل خروج و قیام کند خونش هدر است. اسلامی که اینقدر به خونِ مردم اهمیت می دهد، در اینجا، چنین برخوردی دارد. به هنگام قیام امام حسین ع کسانی بودند که پسر پیغمبر، پسر فاطمه زهرا و پسر امیرالمؤمنین علیهم السلام را بعنوان خروج کننده بر امام عادل معرفی کردند! امام عادل کیست؟ یزید بن معاویه!

خوب دستگاه حکومت ظالم هرچه دلش می خواست میگفت. مردم چرا باید باور کنند؟! مردم چرا ساکت بمانند؟! آنچه بنده را دچار دغدغه می کند همین جای قضیه است. می گویم: چه شد که کار به اینجا رسید؟! چه شد که امت اسلامی که آن قدر نسبت به جزئیات احکام اسلامی و آیات قرآنش دقت داشت، در چنین قضیه ی واضحی، به این صورت دچار غفلت و سهل انگاری شد که ناگهان فاجعه ای به آن عظمت رخ داد؟؟! ...