شخصی آمد به محضر امام صادق (ع) و عرضه داشت:« یابن رسول الله! من از بادیه ها و بیابان ها آمده ام؛ راهم دور است. آن قدرها برایم امکان ندارد که در محضر مبارک و شریف شما باشم؛ دست کم لطف و عنایتی بفرمایید، تا گاهی شما را در خواب زیارت کنم».
امام صادق ع فرمودند:« وقتی به منزل رفتی، نمک و آب شور زیاد بخور». آن شخص هم صاف و ساده بود؛ رفت و تا توانست آب شور و نمک خورد. شب که خوابید، تا صبح ده ها بار خواب آب دید! به قول ما یک بار دریاچه ی خزر را دید، یکبار اقیانوس اطلس را و یک بار اقیانوس آرام را!
از خواب بیدار شد و با خود گفت:«چر امشب دائما خواب آب دیدم؟!» به محضر مبارک امام صادق ع آمد و گفت:«یا ابن رسول الله! من آن کار را کردم و در خواب فقط آب دیدم!»
حضرت ع فرمودند:«این یک مثال بود، خواستم آگاه بشوی. می دانی چرا همه اش آب می دیدی؟ چون بدنت احساس نیاز و ضرورت به آب می کرد. اگر می خواهی ما را هم ببینی، احساس نیاز کن و تشنه باش».
آب کم جو، تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست
سلام خیلی زیبا بود