فضیل بن یسار در حدیثی طولانی از امام صادق(ع) آورده است: یاران مهدی، مردانی پولاددلاند و همة وجودشان یقین به خداست، مردانی سختتر از صخرهها که اگر به کوهها روی آرند، آن را از جای برکنند. پرچم پیروزمند آنان به هر شهری روی نهد، آنجا را به سقوط وامیدارد گویی آن مردان، عقابان تیزچنگالاند که بر مرکبها سوار شدهاند. آنان، او (مهدی عج) را در میان میگیرند و جان خویش را در جنگها پناه او میسازند و هر چه را اشاره کند با جان و دل انجام میدهند. در میانشان مردانیاند که شب هنگام نخوابند و قرآن و مناجاتشان، چون صدای زنبوران عسل باشد و تا بامداد به عبادت خداوند بایستند و پس از آن سوار بر مرکبها باشند.زاهدان شب و شیران روز، آنان گوش به فرمان امام خویش و چون مشعلهای فروزاناند.دلهای منور آنان بسان قندیلهای نور در سینههایشان آویخته است. این مردان تنها از خدا میترسند و فریاد لا اله الّا الله آنها بلند است و همواره در آرزوی شهادت در راه خدایند. شعارشان « یالثارات الحسین» است. بههر سو روی آورند، ترس از آنها، پیشاپیش در دل مردمان افتد. این خداجویان، دسته دسته، برای خداوند (یا امام خود)روی آرند و خداوند به دست آنان امام حق را یاری نمایند.( در جایی دیگر آمده است که هر یک از آنان نیروی چهل مرد رادارد) و تا خداوند راضی نگردد، دست از پیکار برنمیدارند.
javanemrooz.com